Hoe afstandelijk de materialen epoxyhars en massoniet ook mogen
zijn, al dan niet beschilderd, Jan de Boer weet er een poëtische
en geheimzinnige aanblik aan te geven. Hij tast de grenzen van de
mogelijkheden af om uiteindelijk een evenwicht te vinden tussen
zijn wil en die van het materiaal.
Het langgerekte verticale geeft een doorstroming naar oneindigheid.
Met je ogen tast je van onderen naar boven af. Als toeschouwer sta
je midden in het beeld.... lijfelijker aanwezig. Een stap naar links-of
naar rechts-iets meer naar voren of juist naar achteren- beschrijf
met je voeten een halve cirkel en je krijgt een scala van beelden.
Hij heeft zich niet alleen de ruimte binnen de contouren eigen gemaakt,
hij weet ook de ruimte daarbuiten te bespelen. Het stille, aandacht
eisende, zeer hoge en in zichzelf gekeerde beeld verwijst naar niets
anders dan naar zich zelf.
Formaat en materiaal van het object:
Epoxyhars, massoniet en acryl.
formaat: 23x205x20cm.
naar de website van Jan de Boer